หมายเหตุ นี่เป็นต้นฉบับหนังสือที่ผมได้จากการไปสัมภาษณ์ คนญี่ปุ่นคนหนึ่งที่ทำงานในวงการเอวี มาเกือบยี่สิบปี เขาใช้นามแฝงว่าซาโตชิในเล่มนี้
      คนๆนี้ผ่านมาทั้งงานตั้งแต่เป็นช่างภาพ ผู้กำกับหนัง ยันโปรดิวเซอร์ ร่วมงานกับดาราเอวีมาแทบหมดแล้ว พวกโซระ หรือ มิยาบิ อะไรพวกนี้
    ผมไปสัมภาษณ์และผลิตต้นฉบับนี้มาเพราะกะว่า ถ้าเป็นหนังสือมันอาจจะทำให้ คนในสังคมไทยมาอ่านแล้ว มีความรู้ความเข้าใจในหนังนี้มากขึ้นและไม่ไปเลียนแบบในทางที่ผิด แบบข่าวที่เกิดตอนนี้ กับพวกเด็กและเยาวชน
    หนังสือเล่มนี้อาจจะไม่ได้วางขายนะครับ จริงๆ มันวิชาการไม่ได้มีอะไรโป๊ แต่พวกร้านหนังสืออาจจะไม่ให้วางเพราะกลัวว่าชื่อมันจะล่อแหลม ค่ายเลยอาจจะไม่พิมพ์ ผมเลยเห็นว่าไม่อยากให้มันสูญเปล่าเลยเอาข้อมูลมาให้อ่านแล้วกัน เผื่อใครได้อ่านได้ทราบ อาจจะลดอาชญากรรมทางเพศแบบผิดๆได้น้อยลง
    ดังนั้นนี่ไม่ใช่โฆษณาอะไรทั้งสิ้นนะครับ มาโพสเพราะหวังดีจริงๆ เห็นข่าวแล้วก็เศร้าใจ
    ผมตัดมาให้แค่ยาวประมาณสองหน้า จากต้นฉบับหกสิบหน้านะครับ เอาแค่ที่น่าจะตรงประเด็น


    ปีใหม่“คุณ คิดยังไงกับเรื่องที่ว่าหนังเอวีเป็นปัญหาสังคม” ผมถามกับเขา “ในประเทศไทยนี่ บางทีจะมีปัญหาว่าเด็กไปดูหนังแล้วเอาไปเลียนแบบพฤติกรรม”
“ของแบบนี้มันพูดลำบากนะ อย่างที่ผมบอกเอาไว้ เพราะเอาเข้าจริงของนี้ไม่ใช่งานที่สร้างขึ้นมาสำหรับคนทุกคน”
“ไม่ได้ให้เด็กดู”

“ขั้นแรกคือคุณต้องรู้ก่อนว่านี่เป็นงานที่เราแบ่งเรตเอาไว้อยู่แล้ว ดังนั้นถ้าอายุไม่เหมาะสมและวุฒิภาวะไม่พอก็ไม่ควรจะดู เราคงไปตามรับผิดชอบทุกคนไม่ไหวว่าใครควรดูหรือไม่ควรดู”
“ดังนั้นมันก็เป็นเรื่องใกล้ตัวที่ต้องรับผิดชอบกันเอง”
“อีกอย่างหนึ่ง คือต้องเข้าใจว่าทั้งหมดเป็นแค่เพียงการแสดง ทั้งหมดนั้นที่คุณเห็นไม่ใช่ว่าเป็นสิ่งที่เป็นความจริง อย่าไปเชื่อมันมากและไม่ต้องไปเลียนแบบ”
“สิ่งที่แทบจะเหมือนกันคือ ผู้ชายทั่วโลกดูหนังประเภทนี้แล้ว พยายามจะเลียนแบบตามเรื่องในนั้น แถมยังหวังว่าผู้หญิงจะตอบสนองแบบเดียวกับที่นางเอกเอวีทำ”



“คงต้องเตือนกันในฐานะผู้หวังดีว่า ดูเอาความบันเทิงได้ บางท่าเอาไปปรับใช้ก็โอเคนะ สร้างสีสันได้ แต่หลายครั้งจริงๆ แล้วที่นางเอกแสดงมันเมื่อยๆ มากๆ และถ้าคนทั่วไปจริงๆทำมันไม่สนุกหรอก”
“คืออย่าไปเชื่อทุกอย่าง” ผมถามเขาดู
“ใช่ อย่าเชื่อมาก ให้ดีอ่านตำรากามสูตร หรือว่าหนังสือเซ็กซ์ในเชิงวิชาการจะให้อะไรคุณแบบว่าให้คุณเป็นนักรักที่ดี มากกว่าเชื่อตามดีวีดีโป๊ เพราะว่า แม้แต่พระเอกหนังเอวีเองตอนที่เขามีเพศสัมพันธ์กับแฟนและไม่ได้แสดง เขาก็ไม่ได้ใช้ท่ารุนแรงอะไรขนาดนั้น”



“คุณคิดว่าการที่ประเทศอย่างเมืองไทยปิดกั้นเรื่องทางเพศมากตรงข้ามกับญี่ปุ่น จะมีผลดีผลเสียยังไง”
“ตามความเห็นส่วนตัว ผมว่าข้อดีก็คือทำให้คนที่ถูกปิดกั้นก็คือเขาอาจจะไม่ได้รับรู้ในเรื่อง ร้ายๆเลย ไม่ต้องตัดสินใจ แต่ข้อเสียคือเพราะปิดๆนี่ละ ถ้าไปเจอสิ่งไม่ดีเข้า ก็ไม่มีใครป้องกันให้เขา และอาจจะเป็นอันตรายได้เพราะไม่มีความรู้และไม่เคยมีใครพูดถึงเลยไง”
“บางคนมองว่า บางทีถ้าให้ความรู้ตามข้อเท็จจริงบ้างอาจจะดีกว่า”



“ก็น่าจะดี” เขาว่า “อาจจะไม่จำเป็นต้องมาวางขายหรือเปิดให้ดู แบบประเทศญี่ปุ่นหรอก แต่ผมว่ามันควรจะมีข้อมูลที่เป็นทางการ ให้เขารู้เอาไว้ พอมาเจอเข้าจะได้เข้าใจและไม่หลงผิด อย่างน้อยถึงเด็กหรือเยาวชนมาดูแล้วจะเข้าใจไงว่าทั้งหมดนี่คือการแสดงไม่ ต้องเอาไปเลียนแบบ”

ความคิดเห็นของซาโตชิก็ถือว่าเป็นแง่มุมหนึ่งที่น่าสนใจ แต่ผมเองก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าสภาพของสังคมไทยนี้จะมีใครสนใจนำไปปฏิบัติตาม หรือเปล่า เพราะบางทีอาจจะเป็นเรื่องยากถ้าจะให้เปลี่ยนรูปแบบการคิดจากที่เคยเป็นมา
บางทีประเทศไทยอาจจะยังคงมีแนวคิดในการปิดกั้นสื่อประเภทนี้ต่อไป โดยไม่สนใจมาใช้วิธีการให้ความรู้กัน


  ของขวัญ 2.ดาราเอวีมักโดนฉุดมาข่มขืนแล้วถ่ายหนังไว้

เวลาคุณผู้ชายทั้งหลาย หรือคนที่เคยผ่านตากับหนังเอวีญี่ปุ่น มักจะพบว่าผู้หญิงในเรื่องราวเหล่านั้น หลายหน มักจะโดนข่มเหงรังแก และการร่วมเพศก็ดูเหมือนอาจจะไม่เต็มใจ บางทีเธออาจจะเป็นนักเรียนที่โดนแก๊งอันธพาลฉุดมาทำมิดีมิร้าย



ความจริงถ้ามองในมุมตลกๆ ก็คือเบื้องหลังการสร้างของหนังเอวีเหล่านั้น เป็นแค่เพียงการแสดงเท่านั้นเองไม่ใช่เรื่องการข่มขืนที่เกิดขึ้นจริงๆ อยู่ที่ว่าผู้สร้างต้องการเสนอภาพออกมาให้สมจริงแค่ไหน เรียกได้ว่าเป็นงานแฟนตาซีเรื่องแต่งขึ้นเพื่อตอบสนองผู้ชาย
และสำหรับทั้งผู้ใหญ่หรือว่าเด็กวัยรุ่นที่ดูแล้วอย่าได้คิดเอาไปเลียนแบบ เชียว เพราะแม้แต่ในประเทศญี่ปุ่นที่เป็นเจ้าของต้นตำรับในการผลิตหนังเหล่านี้เอง อาชญากรรมพวกนี้ในประเทศของเขายังต่ำเอามากๆ เพราะคนเค้าเข้าใจและไม่มีใครกล้าทำตาม



ดังนั้นชาวไทยบางคนที่นำหนังเอวีไปดูแล้วเกิดอารมณ์และคิดประกอบอาชญากรร เลียนแบบในหนังเรื่องนั้นก็ควรจะเข้าใจได้แล้วว่าทั้งหมดเป็นการแสดง เหมือนกับที่คุณคงไม่คิดจะโดดออกมาจากตึกเลียนแบบพวกซุปเปอร์ฮีโร่ในหนังฮอล ลี่วู้ด

3.อย่าเข้าใจผิดกับคนที่ชอบหลอกเอาภาพในหนังเอวีญี่ปุ่นมาบอกว่าเป็นเรื่องจริง

เชื่อว่าสำหรับคนที่เล่นอินเตอร์เน็ต สิ่งหนึ่งที่อยู่ในวิถีชีวิตไซเบอร์สเปชและแทบทุกคนต้องเคยทำคือการรับส่งอี เมล์ และหลายครั้งมักจะมีอีเมล์ที่มีภาพหรือว่าเนื้อหาแปลกๆ ส่งผ่านถึงกันต่อกันเสมอ เพราะว่าเมล์ชนิดนี้นั้นเป็นสิ่งที่สร้างความน่าสนใจและกระตุ้นให้คนเปิดดู
และในหลายครั้งอาจจะมีคนบางคนซึ่งเป็นญี่ปุ่นหรือแม้แต่คนไทยคิดพิเรน เอาภาพจากหนังเอวีญี่ปุ่น ที่มีเนื้อหาแต่งเติมประหลาดๆ เช่น หนังเอวีแนวถ่ายรวมแบบมีนางเอกในชุดนักเรียนหลายคนกำลังแสดงร่วมพร้อมกัน แล้วก็เอามาตัดต่อบอกว่านี่เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงในประเทศญี่ปุ่น
แน่นอนว่าโลกแห่งความจริงนั้น บางคนอาจจะมีพัฒนาการเรื่องเพศที่รุนแรงมากกว่านั้นไปแล้ว แต่ว่าสำหรับชาโตชิที่บอกว่าอยากให้คนแยะแยะกันให้ออก ว่าอย่าไปเชื่อสิ่งที่โดนแต่งเติมขึ้น สังเกตเอาง่ายๆ ในหลายๆหนที่ถ้าเป็นเหตุการณ์จริง ก็น่าผิดปกติที่ทำไมทุกคนในนั้นแต่งหน้าทำผมซะเรียบร้อยกันหมดเลย แถมมุมกล้องก็ถ่ายอย่างดีถูกต้องเป็นมืออาชีพอีกด้วย

4.ความหมกมุ่นกันหนังเอวี

แม้แต่ผู้สร้างหนังเองก็ไม่ได้หวังว่าคนที่มาดูหนังจะหมกมุ่นกับผลงานของพวก เขาทั้งวัน เพราะว่าชีวิตคนเรามีอย่างอื่นอีกมากให้คิดให้ทำมากมาย
และการดูหนังเอวีนั้น แน่นอนว่าถ้าให้ดีควรจะดูเมื่ออายุถึงเกณฑ์แล้วเพื่อที่จะได้เข้าใจ แต่ถ้าหัวใจแบบหนุ่มๆสาวๆ มันกระตุ้นให้ดูก่อนก็ไม่ว่ากัน
เพราะถ้าว่ากันจริงๆ แล้วการดูโดยที่เข้าใจว่ามันเป็นเพียงแค่การแสดงนั้นจะช่วยได้มาก มองว่ามันเหมือนกับหนังชนิดหนึ่งที่แต่งเติมขึ้นไม่ควรเลียนแบบ